Sorumsuzsunuz, Sorumsuzuz !

Ben ne yazmalıyım ki yazdıklarım anlaşılsın?

Merhabalar, Öncelikle günlerdir ne yazayım, neler yazayım diye düşünüp durdum ve sonunda ''sorumsuz insanlar'' olduğumuzu bir kaleme alayımda elbet beni de anlayan bulunur dedim..

Sorumsuzuz ve bir gün hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz. Aslında burada değineceğim konu''Kör Olmamız'' , Bizler sabahları uyanıp biraz daha uyusak diye mızmızlanan bir toplumuz özellikle gençler olarak uyudukça uyumak istiyoruz. Bugün uyandığımda bende öyle söylenmeye başladım da bir şey fark ettim. Yatağımdan kalkabiliyorum.. Evet kulağa çok basit geliyor farkındayım. Ama gözlerinizi kapatıp bir dakika düşünün. Nice hastane odaları var ve nice evler orada yatan bir insan için belki de uyanmak bir  rüya ? Ama bizim için basit bir eylem. Elimi yüzümü yıkamaya giderken, bütün vücudumu ayakta tutan bacaklarım var ve ben bunu yaparken bile zorlanan insanları görüyorum. Şükretmek neydi ? Değil elini yüzünü yıkamaya gitmek,ayakta durmanın hayalini kuran insanları nasıl da görmezden geliyorum.

Her zaman şu cümleyi söylerim ' Bir gün göz yüzünü görememekten çok korkuyorum' . Oysa ki şuan da görüyorum ve Gökyüzünü göremeyen onca insan varken , bizler gökyüzünün maviliğinden, yağmurun karamsarlığından şikayet ediyoruz .

Ya Dünyan sadece Karanlıktan İbaret Olsaydı ?

Bugün başım çok ağrıyor o kadar çok şey dinledim ki bir tanesine daha tahammül edemem diyoruz. Peki hiç duymayan bir insan için ne kadar büyük hayaldir değil mi o sesleri işitmek.. Yine Kör gibi davranıyoruz, başımıza gelmeden bilmiyoruz. Soruyorum sizlere ne zaman açılacak gözleriniz ?

Mutsuz, Huzurumuz yok, Etrafımızda her şey o kadar kötü ki diyorsunuz,diyoruz.

Yolunuz mezarlığa düşerse kafanızı çevirip bir bakın. Orada yatan insanlarda yeri geldi çok mutsuzdu,yeri geldi boğaza kadar borca battı ne kaldı geriye onca sıkıntıdan ?

Şu kısacık ömrümüzde..

Zaman bir o kadar hızlı geçiyor.

Lütfen gözlerinizi açın.

Her güne şükredin.

Ve rica ediyorum engelli olan kim varsa onlara engel olmayın. Bu dünya hepimizin bırakın yaşayalım, bırakın yaşatalım.

Gözlerinizdeki perdeler kalktı zaman bu Dünya yaşanacak bir hal alacak

Bir gün Uyanacak Tüm duygularınız için buraya Kocaman Bir günaydın bırakıyorum..

Alan olursa ne mutlu bana..

Yeliz Eroğlu