BİR BABANIN GENÇLİĞİ, YILLAR SONRA KAPIYA GERİ DÖNÜYOR
SAMSUN – Bafra’nın Koruluk Mahallesi’nde yaşayan çiftçi İsmail Arıcı, bir ömrün yükünü toprağa basan ayaklarıyla taşımış, yıllarca sessizce çalışmış bir emekçiydi.
Onun için hayat, toprağın kokusu, rüzgârın sesi ve tarlanın sabah sisinde beliren sadık yol arkadaşıyla anlam bulmuştu:
1966 model Ford traktörü…
1968 yılında büyük hayallerle aldığı o traktör, tam 9 yıl boyunca yalnızca bir makine değil; bir çiftçinin gençliği, umudu, emeği ve alın teriydi.
Her mevsimin tanığıydı:
Yağmurun altında ıslanmış tohumun, yaz sıcağında kavrulmuş toprağın, ekmeğe dönüşen her tanenin…
Ama 1977 yılında hayat onu zora soktu.
Bir karar verdi, ama o karar yüreğinde hiç iyileşmeyen bir iz bıraktı.
Yıllarca yanında duran, her sabah selam verdiği traktörünü satmak zorunda kaldı.
Traktör kapıdan çıkarken, sanki gençliğinin bir parçası da arkasından yürüyüp gitmişti…
Aradan 57 uzun yıl geçti…
Zaman aktı, yollar değişti, ömürler yaş aldı.
Ama o traktörün adı, sesi, kokusu…
İsmail Arıcı’nın yüreğindeki yerini bir gün bile kaybetmedi.
Ve şimdi, bu yürek burkan hikâye bir mucizeye dönüşüyor.
İsmail Arıcı’nın oğulları Hüseyin ve Murat Arıcı, babalarının yıllardır içinden geçen o hasreti fark ettiler.
Belki söylemiyordu, belki dille dile getirmiyordu ama…
Bir evlat babasının gözünden okur.
Toprağın rüzgârında bile babasının derin bir iç çekişini duyar.
Arıcı kardeşler, iki yıl boyunca sessiz sedasız bir iz sürdüler.
Babalarının 1968’de aldığı, 1977’de sattığı traktörü bulmak için her kapıyı çaldılar, her ihtimali takip ettiler.
Ve sonunda…
Kader yüzlerine güldü.
O traktörü, yıllar sonra bir köşede bulup sahibinden satın aldılar.
Şimdi traktör Bafra Sanayi Sitesi’nde adeta yeniden hayat buluyor.
Her somun sıkıldıkça, her çizik giderildikçe, yıllar önce toprağın üstünde bıraktığı izler hafızalara geri dönüyor.
Sanki traktör bile yılların ardından bir kavuşmaya hazırlanıyor.
Yakında, bakım tamamlandığında…
Hüseyin ve Murat kardeşler babalarına onun gençliğini, hatıralarını, yüreğinde sakladığı o emaneti yeni yıl hediyesi olarak geri verecek.
O gün kapıya giren sadece bir traktör olmayacak…
Babasının gözlerinde saklanmış 57 yıllık hüzün çözülecek, belki sessizce bir damla yaş süzülecek yanaklarından.
Çünkü bazı hediyeler alınmaz…
Bazı hediyeler yüreğe dokunur.
Tarım Tivi ve Bereket Haber olarak biz de o günü kayıt altına almak için sabırsızlanıyoruz.
O an, vefanın, sevginin ve evlat olmanın en temiz hâlini gösterecek.
Allah her anneye ve babaya
Hüseyin ve Murat Arıcı gibi vefalı evlatlar nasip etsin.
Bu hikâye bir traktörün değil,
bir kalbin yarım asır sonra yeniden tamamlanmasının hikâyesidir.
